De woningmarkt (5)

De woningbank als buffer tegen de grillen van de markt

In het eerste artikel van deze reeks is al uiteengezet dat de economische waarde niet de juiste woningwaardering is voor de eigen-huis-bezitter en de vrije woningmarkt niet zo geschikt is voor particulieren. Om de particulier bescherming te bieden tegen de risico's van de vrije markt komt een woningbank als buffer tussen particulier en markt. Het is niet de bedoeling particulieren de toegang tot de vrije markt te ontzeggen, maar omdat de risico's van de vrije woningmarkt inmiddels evident zijn, is het van belang de burger de mogelijkheid te bieden om te wonen zonder op de vrije markt aangewezen te zijn.

De woningbank biedt de overheid het instrument om de burger te beschermen en om een goed volkshuisvestingsbeleid te voeren. De precieze inrichting van zo'n instituut, één of meer banken, al of niet van de overheid, laat ik in het midden, het gaat mij om de taken die de bank heeft ten behoeve van de burger en zijn mogelijkheden als beleidsinstrument voor de overheid.

Hoofddoel van de woningbank is dat hij op de vrije markt met de partijen opereert tegen de economische woningwaarde, terwijl particulieren met de woningbank handelen tegen woonwaarde (zie vierde artikel). Omdat de woonwaarde wordt uitgedrukt in punten die het wooncomfort weergeven, is de woonwaarde niet onderhevig aan de schommelingen van de economische markt.

Een belangrijke taak voor de woningbank is de vertaling van economische waarde naar de geldwaarde van de woonpunten. Op die manier wordt het mogelijk voor particulieren om alleen bij aankoop van extra woonwaarde of verkoop van overbodige woonwaarde geconfronteerd te worden met de economische waarde van de eigen woning, voor het overige kan hij via de woningbank handelen met alleen de woonwaarde, uitgedrukt in punten